Tydzień temu pisaliśmy, że trwa korekta na światowych rynkach, a eksperci zastanawiają się, jak długo potrwa i jak głębokie będą to spadki. Biorąc pod uwagę zbliżające się zakończenie skupu aktywów przez Amerykańską Rezerwę Federalną niektórzy analitycy rynku amerykańskiego porównywali sytuację do korekt w latach 2010 i 2011, kiedy kończyły się poprzednie rundy QE, podczas których notowania na Wall Street spadły odpowiednio o 16% i 17%, co sugerowałoby, że potencjał ruchu spadkowego pozostawał duży.

Ustanowiony we wrześniu nowy szczyt hossy, a tym samym wysokie stopy zwrotu na warszawskiej Giełdzie Papierów Wartościowych były ewenementem na tle innych rynków. Były też prawdopodobnie powodem słabszego zachowania polskiej giełdy w pierwszych dniach października. Po znaczącym odskoczeniu Warszawy np. od pozostałych rynków wschodzących, dystans ten w pierwszej połowie miesiąca został częściowo skorygowany.

19 września indeks szerokiego rynku na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie S.A. (WIG) ustanowił nowy rekord trwającej od 2009 roku hossy wynoszący 55 636,77 punktów. Szczyt ten o tyle był zaskakujący dla większości analityków, że WIG osiągnął go na tle silnego napięcia geopolitycznego, sankcji nakładanych na Rosję przez Unię Europejską oraz USA i kontr-sankcji ze strony Rosji, słabszego wzrostu gospodarczego, relatywnie wysokich już cen (np. walorów banków), a także zapowiadanego spadku zainteresowania rynkiem kapitałowym spowodowanego reformą OFE.

Gdyby trzeba było określić jednym słowem to, co obecnie obserwować można na rynkach, najbardziej właściwym słowem byłaby „konsternacja”. Co kilka dni pojawiają się kolejne komentarze analityków, które bywają sprzeczne w swoim przesłaniu i przewidywaniu przyszłości lub już po kilku dniach tracą aktualność. Zmienność, a także wielość czynników mających wpływ na notowania oraz ich wzajemne powiązania czynią antycypowanie zachowań rynków w krótkim okresie niezwykle trudnym.

Pod koniec minionego tygodnia polski rynek ustanowił nowy rekord długoterminowego trendu wzrostowego trwającego od I kwartału 2009 roku wynoszący 55,6 tys. punktów dla WIG. Może być to nieco zaskakujące w świetle danych GUS, który podał, że w sierpniu produkcja przemysłowa w Polsce była niższa niż rok wcześniej, co mogło by wskazywać na wyhamowanie polskiej gospodarki. Faktem jest jednak, że lekkie wyhamowanie było zapowiadane przez analityków już od dłuższego czasu i jako takie zostało wcześniej zdyskontowane w cenach akcji. Coraz bardziej prawdopodobne dalsze obniżanie stóp procentowych przez Radę Polityki Pieniężnej (może na październikowym posiedzeniu) zwiększa jednak szanse na ożywienie gospodarcze w IV kwartale tego roku i w 2015 roku, a to uzasadnia optymizm w wycenach spółek notowanych na GPW.

Sześć lat temu (15 września 2008 roku) ogłoszono upadek banku Lehman Brothers – czwartego co do wielkości banku w Stanach Zjednoczonych. Wydarzenie to stało się symbolem początku największego od 70 lat globalnego kryzysu gospodarczego.

Siła polskiego rynku jest bardzo pozytywnym zaskoczeniem, szczególnie w kontekście występujących ryzyk. Trwający wciąż konflikt na Ukrainie, kolejne sankcje nakładane przez Unię Europejską oraz Stany Zjednoczone na Rosję, których skutki, w tym dalej posunięte embarga rosyjskie, są trudne do przewidzenia, a nawet sytuacja na polskiej scenie politycznej, na której po dymisji rządu Donalda Tuska może dojść w kolejnych miesiącach do silnych zawirowań, nie osłabiły wyceny spółek na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie. Wręcz przeciwnie, indeks szerokiego rynku WIG w ostatnich dniach silnie wzrósł, osiągając 8 września tegoroczne maksimum na poziomie 54 624,88 punktu.

Szeroki rynek na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie S.A. po krótkotrwałych i niezbyt znaczących poszukiwaniach kierunku powrócił do trendu horyzontalnego wyznaczonego przez minima z marca i sierpnia na poziomie 49 500 punktów oraz maksimum z lutego (54 100 punktów). Warto zwrócić uwagę zarówno na długotrwałość tego trendu, z którego WIG nie może wydostać się już od ponad 8 miesięcy, a także na jego zasięg – szerokość kanału to zaledwie 8,5%. Tak stabilny i wielomiesięczny trend to zjawisko raczej niespotykane, i to nie tylko na polskim rynku kapitałowym.

W poprzednim komentarzu rynkowym pisaliśmy o oczekiwaniu świata na odczyty danych rynkowych oraz decyzje banków centralnych, które mogą wskazać kierunek zarówno rynkom walutowym, jak i rynkom papierów wartościowych. Podsumujmy więc krótko przedstawione w ostatnim okresie dane.

Druga połowa ubiegłego tygodnia przyniosła niewielką korektę na światowych rynkach. Jej przyczyn można upatrywać w reakcjach na nałożone na Rosję przez UE i USA sankcje, braku stabilizacji politycznej na Ukrainie, nasilającym się konflikcie w Strefie Gazy, czy niewypłacalności Argentyny, której rozmowy z inwestorami w sprawie restrukturyzacji zadłużenia zakończyły się fiaskiem. Korekta pozwoliła inwestorom na uzupełnienie portfeli przy bardziej korzystnych wskaźnikach giełdowych, co przy długoterminowej strategii inwestowania pozwala na zwiększenie stóp zwrotu z całości inwestycji. Spadki jednak nie trwały długo i zatrzymały się już na kilku procentach, a rynki dość szybko zaczęły odrabiać straty.